Ewangelia na dziś „Znaczenie dzieła Bożego w podboju”

Ewangelia na dziś „Znaczenie dzieła Bożego w podboju”

Ważne słowa Boga:
Ludzkość, zbyt głęboko skażona przez szatana, nie wie, że istnieje Bóg i przestała Go wielbić. Na początku, kiedy Bóg stworzył Adama i Ewę, chwała i świadectwo Jahwe były wszechobecne. 


Ale po tym, jak człowiek uległ pokusie, stracił swoją chwałę i świadectwo, ponieważ zbuntował się przeciw Bogu i przestał Go czcić. Dzisiejsze dzieło podboju ma na celu odzyskanie całego świadectwa i chwały, aby wszyscy ludzie czcili Boga i by istniało świadectwo między wszelkim stworzeniem. To właśnie należy zrobić na obecnym etapie pracy. Jak dokładnie należy podbić ludzkość? Z wykorzystaniem tego dzieła słów, które na celu mają pełne przekonanie człowieka; z wykorzystaniem odsłonięcia, osądu, karcenia i bezlitosnej klątwy, które mają na celu pełne podporządkowanie człowieka; poprzez obnażenie buntowniczej natury człowieka i osądzenie jego oporu, aby zdał sobie sprawę z niegodziwości i nieczystości rodzaju ludzkiego, co będzie wykorzystane do podkreślenia sprawiedliwego usposobienia Boga. W głównej mierze to użycie niniejszych słów doprowadzi do podboju i pełnego przekonania człowieka. Słowa są środkiem do ostatecznego podbicia ludzkości, a wszyscy ci, którzy zaakceptują ten podbój, muszą zaakceptować razy zadane przez słowa i ich osąd. Bieżący proces mówienia jest jednocześnie procesem podboju. Jak dokładnie współpracować powinni ludzie? Poprzez skuteczne picie i jedzenie tych słów oraz ich zrozumienie. Ludzie sami z siebie nie mogą zostać podbici. Poprzez picie i jedzenie tych słów musicie poznać swoje skażenie i nieczystość, swoją buntowniczość i niegodziwość – i paść przed Bogiem na kolana. Jeżeli zrozumiesz wolę Boga i wprowadzisz ją w życie oraz ponadto będziesz mieć wizję, a także jeżeli jesteś w stanie całkowicie podporządkować się tym słowom i nie realizować żadnych własnych wyborów, wtedy będziesz podbity. To właśnie te słowa doprowadzą do tego, że zostaniesz podbity. Dlaczego ludzkość utraciła świadectwo? Bo nikt już nie wierzy w Boga ani też wcale nie zachowuje Go w sercu. Podbój ludzkości oznacza, że ludzie odzyskają tę wiarę. Ludzie zawsze mają tendencje skłaniać się do świata, żywiąc zbyt wiele nadziei, chcąc dla siebie zbyt wiele na przyszłość i mając zbyt ekstrawaganckie wymagania. Zawsze myślą i planują pod kątem swego ciała, a nigdy nie interesują się poszukiwaniem drogi do wiary w Boga. Ich sercami zawładnął szatan, nie czczą już Boga, a swoje serca oddają szatanowi. Ale człowiek jest stworzeniem Boga. W ten sposób stracił świadectwo, co oznacza, że stracił Bożą chwałę. Celem podbicia ludzkości jest odzyskanie chwały płynącej z czci, jaką człowiek oddaje Bogu.

z rozdziału „Wewnętrzna prawda dzieła podboju (1)„” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Aktualne dzieło podboju ma na celu sprawienie, by oczywiste stało się to, jaki będzie koniec człowieka. Dlaczego mówię, że dzisiejszy sąd i karcenie to jednocześnie sąd przed wielkim, białym tronem dni ostatecznych? Czyż tego nie dostrzegasz? Dlaczego dzieło podboju jest ostatnim etapem? Czy nie jest ono tym, co dobitnie pokaże, jaki będzie koniec każdej klasy ludzi? Czy nie chodzi w tej pracy o to, by każdy pokazał swoje prawdziwe oblicze i został następnie odpowiednio zaklasyfikowany według swego rodzaju w ramach dzieła podboju: osądu i karcenia? Zamiast mówić o podboju ludzkości można raczej powiedzieć, że chodzi o pokazanie końca każdej z klas ludzi. Chodzi zatem o osądzenie ich grzechów, a następnie pokazanie różnych klas ludzi i zdecydowanie w ten sposób, czy są źli, czy prawi. Po dziele podboju nadejdzie dzieło nagradzania dobra oraz karania zła: ludzie, którzy są całkowicie posłuszni, a więc ci całkowicie podbici, przejdą do kolejnego kroku polegającego na rozprzestrzenianiu dzieła na cały wszechświat; niezdobyci z kolei zapadną w ciemność i spotka ich nieszczęście. W ten sposób ludzie zostaną podzieleni na kategorie według swego rodzaju. Ci, którzy czynili zło, spotkają się ze złem i nigdy już nie ujrzą światła słońca, a sprawiedliwi spotkają się z dobrem i otrzymają światło, w którym żyć będą wiecznie. Koniec wszelkich rzeczy jest blisko, koniec człowieka pokazano mu jasno, a wszystkie rzeczy przypadną do odpowiedniej klasy według swego rodzaju. W takim razie jak ludzie mogą uciec od bycia sklasyfikowanymi? Koniec każdej z klas ludzkich objawiony zostanie, gdy zbliżać się będzie koniec wszelkich rzeczy, podczas realizacji dzieła podboju całego wszechświata (w tym także dzieła podboju rozpoczynającego się od obecnej pracy). Ukazanie końca ludzkości będzie miało miejsce przed sędziowskim tronem, w toku karcenia i w toku dzieła podboju dni ostatecznych. (…) Ostatecznym etapem dzieła podboju jest zbawienie ludzi oraz objawienie ich końca. Celem tej pracy jest ukazanie degeneracji ludzi za pośrednictwem sądu oraz doprowadzenie ich w ten sposób do pokuty, powstania i podążania za życiem oraz właściwą ścieżką życia ludzkiego. Celem jest też przebudzenie serc tych, którzy byli nieczuli i otępiali, a także pokazanie im za pośrednictwem sądu ich wewnętrznej buntowniczości. Jeśli jednak po takim działaniu ludzie wciąż niezdolni są do pokuty i wciąż nie umieją podążać właściwą drogą ludzkiego życia, jeżeli wciąż nie umieją odrzucić skażenia, to staną się niemożliwymi do uratowania obiektami, które pochłonie szatan. Na tym właśnie polega znaczenie dzieła podboju: chodzi w nim o zbawianie ludzi i o pokazywanie im ich końca. Końca dobrego lub końca złego – każdy jest ukazywany za pośrednictwem dzieła podboju. To, czy ludzie zostaną zbawieni, czy przeklęci – ujawnione zostanie właśnie podczas realizacji dzieła podboju.

Dni ostateczne to czas, kiedy wszelkie rzeczy zostaną podzielone na odpowiednie rodzaje poprzez podbój. Podbój jest dziełem dni ostatecznych; innymi słowy, osądzanie grzechów ludzi jest dziełem dni ostatecznych. Jak inaczej można by sklasyfikować ludzi? Dokonywane pośród was dzieło klasyfikacji oznacza początek tego dzieła w całym wszechświecie. Następnie ludzie każdej narodowości, w każdym miejscu też będą poddani dziełu podboju. To oznacza, że każda stworzona osoba zostanie przypisana do odpowiedniego rodzaju i stanie przed tronem sędziowskim, aby zostać osądzona. Żadna osoba i żadna rzecz nie może uciec od cierpienia zadanego przez to karcenie i osąd. Żadna osoba i żadna rzecz nie może uniknąć klasyfikacji na rodzaje; każdy zostanie przypisany do odpowiedniej klasy. Jest tak dlatego, że zbliża się koniec wszelkich rzeczy i niebo oraz ziemia wkrótce osiągną swój kres. Jak człowiek może uciec od końca swojej egzystencji?

z rozdziału „Wewnętrzna prawda dzieła podboju (1)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Wynikiem, który ma być osiągnięty poprzez dzieło podboju, jest to, by ciało człowieka przestało się buntować, to jest, by umysł człowieka zyskał nowe rozumienie Boga, by jego serce całkowicie podporządkowało się Bogu oraz by człowiek zdecydował, że istnieje dla Boga. To, jak temperament lub ciało człowieka się zmienia, nie decyduje, czy człowiek ten został zdobyty. To raczej wtedy, gdy jego myśli, jego świadomość i jego rozum ulegają zmianie – czyli gdy zmianie ulega całe twoje nastawienie mentalne – to wtedy zostałeś podbity przez Boga. Kiedy postanowiłeś się podporządkować i przyjąłeś tę nową mentalność, kiedy już nie wnosisz żadnych własnych przekonań czy intencji do dzieła i słów Boga oraz kiedy twój mózg może myśleć normalnie, czyli kiedy trudzisz się dla Boga, angażując całe swoje serce – wtedy jesteś taką osobą, która została w pełni podbita. W sferze religii wielu ludzi cierpi niemało przez całe swoje życie, pokonując swoje ciało lub niosąc swój krzyż, a nawet cierpiąc i znosząc trudy aż do ostatniego tchnienia! Niektórzy poszczą jeszcze o poranku ostatniego dnia życia. Przez całe życie odmawiają sobie smacznego jedzenia i ładnych strojów, kładąc nacisk jedynie na cierpienie. Są w stanie ujarzmić swoje ciało i porzucić cielesność. Ich duch wytrwały w znoszeniu cierpienia jest godny pochwały. Jednak nie uporali się wcale ze swoimi myślami, poglądami i podejściem mentalnym, a także, w istocie, ze swoją starą naturą. Nie posiadają prawdziwego zrozumienia samych siebie. Ich mentalny obraz Boga to tradycyjna wizja Boga abstrakcyjnego, nieokreślonego. Ich decyzja o cierpieniu dla Boga bierze się z ich gorliwości i pozytywnego charakteru. Chociaż wierzą w Boga, nie rozumieją Go ani nie znają Jego woli. Oni jedynie ślepo pracują dla Boga i cierpią dla Niego. Nie przywiązują żadnej wagi do wnikliwości i nie dbają zbytnio o to, jak zapewnić, by ich służba faktycznie spełniała wolę Boga. Jeszcze mniej wiedzą o tym, jak osiągnąć zrozumienie Boga. Bóg, któremu służą, to nie Bóg w Jego prawdziwym obliczu, lecz Bóg, którego sami sobie wyobrazili, o którym słyszeli, lub Bóg legendarny przedstawiony w pismach. Potem tacy ludzie używają swojej żywej wyobraźni oraz pobożnych serc, by cierpieć dla Boga i przyjmować pracę na Jego rzecz, którą On chce wykonać. Ich służba jest zbyt niedokładna, do tego stopnia, że nie ma praktycznie nikogo, kto faktycznie służy Bogu w sposób spełniający Jego wolę. Bez względu na to, jak bardzo ci ludzie chcą cierpieć, ich pojmowanie służby i ich obraz mentalny Boga pozostają niezmienne, bo ludzie ci nie przeszli przez sąd i karcenie przez Boga ani przez udoskonalenie i oczyszczenie przez Niego, a także dlatego, że nikt nie poprowadził ich w prawdzie. Nawet jeśli ludzie tacy wierzą w Jezusa Zbawiciela, żaden z nich nigdy Zbawiciela nie widział. Znają Go tylko z przekazów i pogłosek. Przez to ich służba sprowadza się jedynie do przypadkowej posługi z zamkniętymi oczami, jak w przypadku ślepca służącego swemu ojcu. Co można ostatecznie osiągnąć poprzez tego typu posługę? I kto by taką posługę zaakceptował? Od początku do końca posługa takich ludzi nigdy się nie zmienia w najmniejszym stopniu. Otrzymują oni jedynie lekcje pochodzące od człowieka i opierają swoją służbę jedynie na swojej naturalności i na tym, co sami lubią. Jaką nagrodę mogłoby to przynieść? Nawet Piotr, który widział Jezusa, nie wiedział jak służyć w sposób, który spełniałby wolę Boga. Dopiero pod koniec życia, gdy był już starcem, zyskał zrozumienie. Co mówi to o ludziach ślepych, którzy nie doświadczyli żadnego napominania i przycinania i dla których nikt nie był przewodnikiem? Czyż dziś służba wielu spośród was nie przypomina właśnie służby ludzi ślepych? Wszyscy ci, którzy nie zostali osądzeni i nie byli poddani napominaniu oraz przycinaniu, i nie zmienili się – czyż nie są oni nie w pełni podbici? Jaki jest pożytek z takich ludzi? Jeśli twoje myślenie i rozumienie życia oraz Boga nie wykażą nowej zmiany i ich wynikiem nie będzie nawet mała, prawdziwa korzyść, nigdy nie osiągniesz w ramach swojej służby nic niezwykłego. Bez wizji i bez nowego zrozumienia dzieła Boga nie możesz być osobą podbitą. Twój sposób podążania za Bogiem bez tej wizji i zrozumienia będzie taki, jak tych, którzy cierpią i poszczą – będzie miał niewielką wartość! Właśnie dlatego, że w tym, co robią, jest mało świadectwa, mówię, że ich posługa jest daremna! W trakcie swojego życia ci ludzie cierpią, siedzą w więzieniu i w każdym momencie cierpią, podkreślają miłość i dobroć oraz niosą swój krzyż. Są oczerniani i odrzucani przez świat wokół, doświadczyli także wszelkich trudności. Podporządkowują się do końca, ale cały czas nie są podbici i nie mogą zaoferować żadnego świadectwa bycia podbitymi. Ucierpieli w niemałym wymiarze, ale w środku nie znają wcale Boga. Nie rozprawili się z żadną częścią ich starego myślenia, starych idei, praktyk religijnych, stworzonych przez człowieka pojęć i koncepcji ludzkich. Nie ma w nich wcale nowego rozumienia. Nawet część ich rozumienia Boga nie jest prawdziwa ani trafna. Mylnie pojęli wolę Boga. Czy to może służyć Bogu? Bez względu na to, jak rozumiałeś Boga w przeszłości, załóżmy, że podtrzymujesz to i dziś oraz ciągle opierasz swoje rozumienie Boga na własnych koncepcjach i ideach – bez względu na to, co robi Bóg. Załóżmy też, że nie masz żadnego nowego, prawdziwego rozumienia Boga i nie potrafisz poznać prawdziwego wizerunku i usposobienia Boga. Załóżmy, że twoim rozumieniem Boga wciąż przewodzi myślenie zabobonne i feudalne, zrodzone z wyobraźni ludzkiej i ludzkich koncepcji. Jeśli tak jest, to nie zostałeś podbity. Gdy mówię do ciebie te słowa, Moim celem jest pozwolić ci zrozumieć i wykorzystać tę wiedzę, by poprowadziła cię do właściwego i nowego zrozumienia. Celem Moich słów jest też to, by pozbyć się tych starych koncepcji i starej wiedzy, którą w sobie nosisz – po to, byś mógł posiąść nowe zrozumienie. Jeśli będziesz prawdziwie pił i jadł Moje słowa, wtedy twoje zrozumienie znacząco się zmieni. Jeżeli utrzymasz posłuszeństwo serca, kiedy będziesz jeść i pić słowa Boga, twoja nowa perspektywa sama przyjdzie. Jeśli będziesz w stanie zaakceptować powtarzające się karcenie, twoja stara mentalność stopniowo będzie się zmieniać. Kiedy twoja stara mentalność będzie właściwie zastępowana nową, twoje praktykowanie także ulegnie odpowiedniej zmianie. W ten sposób twoja posługa będzie coraz bardziej celna i coraz lepiej zdolna do wypełnienia woli Boga. Jeśli będziesz w stanie zmienić swoje życie, rozumienie życia i wiele swoich przemyśleń na temat Boga, wtedy twoje naturalne usposobienie będzie się stopniowo kurczyło. To właśnie – i co najmniej to – jest wynik zdobycia człowieka przez Boga; to jest zmiana, która będzie widoczna w człowieku.

z rozdziału „Wewnętrzna prawda dzieła podboju (3)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Dziełem Jahwe było stworzenie świata, to był początek; ten etap dzieła jest końcem dzieła, jego zakończeniem. Na początku Boże dzieło dokonało się wśród narodu wybranego Izraela i był to świt nowej epoki w najświętszym ze wszystkich miejsc. Ostatni etap dzieła dokonywany jest w najbardziej nieczystym ze wszystkich krajów, aby osądzić świat i doprowadzić ten wiek do końca. Na pierwszym etapie Boże dzieło dokonało się w najjaśniejszym ze wszystkich miejsc, a etap ostatni dokonuje się w najciemniejszym ze wszystkich miejsc i ta ciemność zostanie wygnana, jej miejsce zajmie światło, a wszyscy ludzie zostaną podbici. Kiedy ludzie z tego najbardziej nieczystego i najciemniejszego ze wszystkich miejsc zostaną podbici, a cała populacja uzna istnienie Boga, który jest prawdziwym Bogiem i każda osoba będzie o tym całkowicie przekonana, wówczas ten fakt zostanie wykorzystany do przeprowadzenia dzieła podboju w całym wszechświecie. Ten etap dzieła jest symboliczny: kiedy dzieło tego wieku zostanie zakończone, dzieło 6000 lat zarządzania dojdzie do ostatecznego końca. Kiedy ci w najciemniejszym ze wszystkich miejsc zostaną podbici, jest oczywistością, że to samo nastąpi wszędzie indziej. Dlatego tylko dzieło podboju w Chinach niesie ze sobą znaczący symbolizm. Chiny są wcieleniem wszystkich sił ciemności, a ludność Chin reprezentuje wszystkich, którzy są z ciała, z szatana oraz ciała i krwi. To właśnie naród chiński jest najbardziej zepsuty przez wielkiego czerwonego smoka, który najsilniej sprzeciwia się Bogu, to ich człowieczeństwo jest najbardziej niemoralne i nieczyste, są archetypem całej zepsutej ludzkości. Nie znaczy to, że inne kraje nie mają żadnych problemów; koncepcje człowieka są wszędzie takie same i choć ludzie tych krajów mogą być dobrego kalibru, jeżeli nie znają Boga, wówczas musi tak być, że Mu się sprzeciwiają. Dlaczego Żydzi również sprzeciwiali się i byli nieposłuszni wobec Boga? Dlaczego Faryzeusze również sprzeciwiali się Mu? Dlaczego Judasz zdradził Jezusa? W swoim czasie wielu uczniów nie znało Jezusa. Dlaczego, kiedy Jezus został ukrzyżowany i wstał z martwych, ludzie nadal w Niego nie wierzyli? Czy nieposłuszeństwo człowieka nie jest wciąż takie samo? Chodzi tylko o to, że ludność Chin stanowi przykład i kiedy zostanie podbita, stanie się modelem i próbką, będzie służyć jako punkt odniesienia dla innych. Dlaczego zawsze mówiłem, że jesteście dodatkiem do Mojego planu zarządzania? To u ludności Chin skażenie, nieczystość, niesprawiedliwość, sprzeciw oraz bunt wyrażają się najpełniej i ujawniają się we wszelkich rozmaitych postaciach. Z jednej strony ludzie są słabego kalibru, a z drugiej ich życie i nastawienie są zacofane, a ich nawyki, środowisko społeczne, rodzina, w której się rodzą – są bez wyjątku ubogie i najbardziej zapóźnione. Ich status jest również niski. Dzieło w takim miejscu jest symboliczne i kiedy to próbne dzieło zostanie wykonane w całości, Jego późniejsze dzieła pójdą dużo lepiej. Jeżeli ten etap pracy może zostać zakończony, nie ma wątpliwości co do późniejszych dzieł. Kiedy ten etap pracy zostanie dokonany, wielki sukces zostanie w pełni osiągnięty i dzieło podboju całego wszechświata dojdzie do ostatecznego końca. Tak naprawdę, kiedy dzieło pośród was powiedzie się, będzie to odpowiednikiem powodzenia w całym wszechświecie. Dlatego właśnie chcę, abyście wy posłużyli jako model i próbka. Buntowniczość, sprzeciw, nieczystość i niesprawiedliwość – wszystkie z nich można znaleźć w tych ludziach i w nich reprezentowana jest cała buntowniczość ludzkości. Są naprawdę szczególnym przypadkiem. Dlatego uważani są za uosobienie podboju i po ich podbiciu naturalnie staną się próbką oraz modelem dla innych.

z rozdziału „Wizja dzieła Bożego (2)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Człowiekowi nie zależy na niczym więcej, oprócz ostatecznego celu oraz na fakcie, czy jest coś dobrego, czego można oczekiwać. Gdyby człowiek otrzymał piękną nadzieję podczas dzieła podboju i gdyby przed podbojem otrzymał cel, do którego mógłby dążyć, to nie tylko podbój człowieka nie osiągnąłby swojego celu, ale również miałoby to wpływ na efekt dzieła podboju. Chodzi o to, że dzieło podboju osiąga swój cel poprzez usunięcie losu i perspektyw człowieka oraz osądzenie i skarcenie buntowniczego usposobienia człowieka. Nie osiąga się go przez zawarcie układu z człowiekiem, to znaczy przez udzielenie człowiekowi błogosławieństw i łaski, ale poprzez ujawnianie jego lojalności poprzez pozbawianie go „wolności” i wyeliminowanie jego perspektyw. Taka jest istota dzieła podboju. Gdyby człowiek otrzymał piękną nadzieję na samym początku, a dzieło karcenia i osądzania zostało dokonane później, to człowiek przyjąłby to karcenie i osądzanie na podstawie tego, że ma jakieś perspektywy, a ostatecznie bezwarunkowe posłuszeństwo i cześć dla Stwórcy od wszystkich Jego stworzeń nie zostałaby osiągnięta; byłoby to tylko ślepym, nieświadomym posłuszeństwem, w przeciwnym razie człowiek kierowałby wobec Boga bezkrytyczne żądania, zatem nie byłoby możliwe pełne zdobycie serca człowieka. W związku z tym takie dzieło podboju nie byłoby w stanie pozyskać człowieka ani też dać świadectwa o Bogu. Takie stworzenia nie byłyby w stanie wypełniać swoich obowiązków i tylko zawierałyby układy z Bogiem; nie byłby to podbój, ale miłosierdzie i błogosławieństwo. Największym problemem z człowiekiem jest to, że myśli tylko o swoim losie i perspektywach, że stawia je na piedestale. Człowiek dąży do Boga ze względu na swój los i perspektywy; nie czci Boga z powodu swojej miłości do Niego. Dlatego w podboju człowieka musi zostać wyeliminowany jego egoizm, chciwość i rzeczy, które najbardziej przeszkadzają mu w oddawaniu czci Bogu. W ten sposób osiągnięte zostaną efekty podboju człowieka. W wyniku tego, na samym początku podboju człowieka trzeba najpierw usunąć wybujałe ambicje i najpoważniejsze słabości człowieka, a przez to ujawnić jego miłość do Boga i zmienić jego wiedzę o ludzkim życiu, jego spojrzenie na Boga i sens jego istnienia. W ten sposób oczyszcza się miłość człowieka do Boga, czyli podbija serce człowieka. Jednak w swoim podejściu do wszystkich stworzeń Bóg nie zwycięża tylko po to, by zwyciężyć, lecz podbija człowieka po to, by go pozyskać dla własnej chwały i po to, by odzyskać najwcześniejszy, pierwotny obraz człowieka. Gdyby Bóg dokonywał podboju tylko dla samego podboju, to znaczenie dzieła podboju zostałoby utracone. Oznacza to, że gdyby Bóg po podbiciu człowieka odsunął się od niego i nie zwracał uwagi na jego życie ani śmierć, nie byłoby to zarządzaniem ludzkością ani podbiciem człowieka dla jego zbawienia. Tylko pozyskanie człowieka po jego podboju i jego ostateczne dotarcie do wspaniałego celu stanowi sedno całego dzieła zbawienia i tylko to może osiągnąć cel zbawienia człowieka. Innymi słowy, tylko przybycie człowieka do pięknego miejsca przeznaczenia i wejście do odpoczynku jest perspektywą, którą powinny mieć wszystkie stworzenia, i dziełem, które powinno być wykonane przez Stwórcę.

z rozdziału „Przywrócenie normalnego życia człowieka i doprowadzenie go do cudownego celu” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Etap dni ostatecznych, w których człowiek ma zostać podbity, jest ostatnim etapem w walce z szatanem, a także dziełem całkowitego wybawienia człowieka spod panowania szatana. Wewnętrznym znaczeniem podboju człowieka jest powrót wcielenia szatana, czyli człowieka, który został skażony przez szatana, do Stwórcy po jego podboju, przez co człowiek opuści szatana i całkowicie wróci do Boga. W ten sposób człowiek zostanie całkowicie zbawiony. Zatem dzieło podboju jest ostatnim dziełem w walce z szatanem i ostatnim etapem Bożego zarządzania w celu pokonania szatana. Bez tego dzieła pełne zbawienie człowieka ostatecznie byłoby niemożliwe, całkowita klęska szatana byłaby również niemożliwa, a ludzkość nigdy nie byłaby w stanie wejść do wspaniałego celu ani uwolnić się od wpływów szatana. W związku z tym dzieło zbawienia człowieka nie mogłoby być ukończone przed zakończeniem walki z szatanem, ponieważ sednem pracy Bożego zarządzania jest zbawienie ludzkości. Na początku ludzkość była w rękach Boga, ale z powodu pokusy szatana i skażenia pochodzącego od niego człowiek został przez szatana związany i wpadł w ręce złego. W ten sposób szatan stał się celem do pokonania w dziele Bożego zarządzania. Ponieważ szatan wziął człowieka w posiadanie i ponieważ człowiek jest przedmiotem całego Bożego zarządzania, jeśli człowiek ma być zbawiony, to musi być wyrwany z rąk szatana, co oznacza, że człowiek musi być odbity po przetrzymywaniu w niewoli przez szatana. Szatan musi więc zostać pokonany przez zmiany w starym usposobieniu człowieka, przez zmiany, które przywracają jego pierwotne znaczenie i właśnie w ten sposób człowiek, który został wzięty do niewoli, może być wyrwany z rąk szatana. Jeśli człowiek zostanie uwolniony od wpływu i niewoli szatana, szatan zostanie zawstydzony, człowiek zostanie ostatecznie odbity, a szatan zostanie pokonany. A ponieważ człowiek zostanie uwolniony od mrocznego wpływu szatana, człowiek stanie się łupem całej tej bitwy, a szatan – celem kary po bitwie, po czym całe dzieło zbawienia ludzkości zostanie zakończone.

z rozdziału „Przywrócenie normalnego życia człowieka i doprowadzenie go do cudownego celu” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Dzieło podboju realizowane na was, ludziach, ma najgłębsze znaczenie: z jednej strony, celem niniejszego dzieła jest udoskonalenie grupy ludzi, czy też udoskonalenie ich do grupy zwycięzców, pierwszej grupy udoskonalonych ludzi, czyli pierwszych owoców. Z drugiej strony celem jest umożliwienie istotom stworzonym cieszenia się miłością Boga, otrzymania największego Boskiego zbawienia oraz otrzymania Bożego pełnego zbawienia, aby człowiek mógł cieszyć się nie tylko miłosierdziem i dobrotliwością, ale także, co ważniejsze, karceniem i sądem. Od stworzenia świata po dziś dzień, wszystko, co Bóg stworzył w swym dziele, to miłość bez jakiejkolwiek nienawiści względem człowieka. Nawet sąd i karcenie, które zobaczyłeś, są także miłością, miłością prawdziwszą, bardziej rzeczywistą, a ta miłość prowadzi ludzi na właściwą drogę życia ludzkiego. Z trzeciej strony celem jest niesienie świadectwa wobec szatana. A z czwartej strony celem jest także położenie fundamentów pod przyszłą ewangelizację. Cała praca, którą On wykonał, ma na celu poprowadzenie ludzi na właściwą drogę życia po to, by mogli żyć normalnym życiem ludzkości – ponieważ człowiek nie wie, jak żyć. Bez tego przewodnictwa byłbyś jedynie w stanie żyć pustym życiem, życiem bezwartościowym oraz bezsensownym i nie wiedziałbyś wcale, jak być normalną osobą. To jest najgłębsze znaczenie podboju człowieka.

z rozdziału „Wewnętrzna prawda dzieła podboju (4)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Źródło: Kościół Boga Wszechmogącego