Ewangelia na dziś „Odróżnianie dzieła Ducha Świętego od działań złych duchów”

Ewangelia na dziś „Odróżnianie dzieła Ducha Świętego od działań złych duchów”

Ważne słowa Boga:
Bóg nie powtarza swojego dzieła, nie wykonuje dzieła, która nie jest realistyczne, nie stawia człowiekowi nadmiernych wymagań i nie wykonuje dzieła, które jest poza pojmowaniem człowieka. Całe dzieło, które On wykonuje, mieści się w zakresie normalnego rozumowania człowieka i nie przekracza normalnego człowieczeństwa, a Jego dzieło jest zgodne z normalnymi wymaganiami człowieka. 


Jeśli jest to dzieło Ducha Świętego, człowiek staje się coraz bardziej normalny i jego człowieczeństwo staje się coraz bardziej normalne. Człowiek ma coraz większą wiedzę o swoim szatańskim, skażonym usposobieniu, a także o swej istocie i coraz bardziej tęskni za prawdą. To znaczy, że życie człowieka coraz bardziej wzrasta, a skażone usposobienie człowieka staje się zdolne do coraz większych zmian. Wszystko powyższe jest sensem tego, że Bóg staje się życiem człowieka. Jeśli jakaś droga jest niezdolna do ujawnienia tych rzeczy, które są istotą człowieka, nie jest zdolna do zmiany usposobienia człowieka, ponadto jest niezdolna do przyprowadzenia go do Boga lub dania mu prawdziwego zrozumienia Boga i nawet powoduje, że jego człowieczeństwo staje się coraz słabsze, a jego rozum coraz dalszy od normalności, to droga ta nie może być prawdziwa i to może być dzieło złego ducha lub stara droga. Krótko mówiąc, nie może być to obecne dzieło Ducha Świętego.

z rozdziału „Tylko ci, którzy znają Boga i Jego dzieło mogą zadowolić Boga” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Musisz pojąć, co pochodzi od Boga, a co od szatana. To, co pochodzi od Boga, sprawia, że lepiej rozumiesz wizje i coraz bardziej się do Niego zbliżasz, szczerze dzieląc się miłością z braćmi i siostrami; potrafisz mieć wzgląd na Boże brzemię, a twoje kochające Boga serce nie słabnie; przed tobą otwiera się droga. To, co pochodzi od szatana, sprawia, że tracisz wizje i tracisz wszystko, co miałeś do tej pory; stajesz się oddzielony od Boga, dla braci i sióstr nie masz miłości, a serce masz pełne nienawiści. Popadasz w rozpacz, nie pragniesz już żyć życiem kościoła i przepada twoje kochające Boga serce. Oto jest dzieło szatana, jak również skutek działania złych duchów.

z Rozdziału 22 „Wypowiedzi Chrystusa na początku” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Dzieło Ducha Świętego to forma czynnego przewodnictwa i pozytywnego oświecenia. Nie pozwala ludziom pozostawać biernymi. Przynosi im pocieszenie, zapewnia wiarę i determinację oraz umożliwia dążenie do zostania udoskonalonym przez Boga. Kiedy Duch Święty pracuje, ludzie potrafią aktywnie wejść; nie są bierni ani zmuszani, tylko podejmują inicjatywę. Kiedy Duch święty pracuje, ludzie są zadowoleni i ochoczy, skorzy do bycia posłusznymi i z przyjemnością okazują pokorę. I chociaż wewnątrz są zbolali i krusi, postanawiają współdziałać, chętnie cierpią, są w stanie zachować posłuszeństwo i nie są skażeni ludzką wolą, myśleniem człowieka, a już na pewno nie przez ludzkie pragnienia i motywacje. Kiedy ludzie doświadczają dzieła Ducha Świętego, stają się szczególnie święci wewnątrz. Ci, którzy są pod wpływem dzieła Ducha Świętego, urzeczywistniają miłość do Boga, miłość do swoich braci i sióstr oraz znajdują upodobanie w rzeczach, które podobają się Bogu i brzydzą się tymi, które brzydzą Boga. Ludzie dotknięci dziełem Ducha Świętego posiadają zwykłe człowieczeństwo, są nim owładnięci i wciąż szukają prawdy. Kiedy Duch Święty pracuje nad ludźmi, stają się oni coraz lepsi, a ich człowieczeństwo staje się coraz bardziej zwykłe i choć czasami ich współpraca może być niemądra, ich motywacje są słuszne, ich wkroczenie pozytywne. Nie usiłują przerywać i nie ma w nich wrogości. Dzieło Ducha Świętego jest zwykłe i prawdziwe, Duch Święty pracuje nad człowiekiem według zasad zwykłego życia ludzkiego, On oświeca i prowadzi ludzi zgodnie z rzeczywistym dążeniem zwykłych ludzi. Kiedy Duch Święty pracuje nad ludźmi, prowadzi ich i oświeca zgodnie z potrzebami zwykłych ludzi, dba o nich bacząc na ich potrzeby oraz pozytywnie prowadzi i oświeca odpowiednio do ich niedostatków i słabości; kiedy Duch Święty pracuje, dzieło to pozostaje w zgodzie z zasadami zwykłego życia człowieka i tylko w prawdziwym życiu ludzie potrafią spostrzec dzieło Ducha Świętego. Jeśli w swoim codziennym życiu ludzie pozostają w pozytywnym stanie i prowadzą zwykłe życie duchowe, to wówczas posiadają dzieło Ducha Świętego. W takim stanie, kiedy jedzą i piją słowa Boga, to posiadają wiarę; kiedy się modlą, są natchnieni; gdy coś im się przytrafia, nie są bierni; kiedy coś się dzieje, są w stanie dostrzec nauki, jakich udzielić chce im Bóg, i nie są oni bierni ani słabi; chociaż zmagają się z rzeczywistymi przeciwnościami, są gotowi przestrzegać wszystkich ustaleń Boga.

Jakie efekty są osiągane dzięki dziełu Ducha Świętego? Możesz być niemądry i może brakować ci wewnętrznego rozeznania, lecz Duch Święty musi pracować, byś był pełen wiary, byś zawsze czuł, że możesz kochać Boga jeszcze bardziej, byś chciał współdziałać, byś chciał współpracować także bez względu na to, jak wielkie są przed tobą trudności. Przytrafią ci się różne rzeczy i nie będzie dla ciebie jasnym, czy pochodzą od Boga czy od szatana, ale będziesz potrafił czekać i nie będziesz ani bierny, ani zły. Jest to zwykłe dzieło Ducha Świętego. Kiedy Duch Święty pracuje, ludzie wciąż napotykają na trudności, czasem płaczą i czasami są sprawy, z którymi nie są w stanie sobie poradzić, ale wszystko to jest etapem zwykłego dzieła Ducha Świętego. Chociaż nie radzą sobie z nimi, choć w tym czasie są słabi i narzekają, potem są wciąż gotowi kochać Boga z całkowitą wiarą. Ich bierność nie przeszkadza im w doświadczaniu zwykłych przeżyć i niezależnie od tego, co mówią inni i jak są przez nich atakowani, wciąż są w stanie kochać Boga. W trakcie modlitwy zawsze czują, że mieli dotychczas tak ogromny dług wdzięczności wobec Boga, postanawiają zaspokoić Boga i odrzucają ciało, kiedy borykają się z takimi problemami ponownie. Ta siła pokazuje, że jest w nich dzieło Ducha Świętego i że jest to zwykły stan dzieła Ducha Świętego.

Jakie dzieło pochodzi od szatana? W dziele pochodzącym od szatana ludzkie wizje są mgliste i niekonkretne, pozbawione zwykłego człowieczeństwa. Motywy ich działań są złe i choć pragną kochać Boga, zawsze są w nich oskarżenia; oskarżenia te i myśli zawsze wywołują wewnętrzny niepokój, ograniczając wzrastanie ich życia i powstrzymując ich od normalnego zachowania przed Bogiem. To oznacza, że jak tylko dzieło szatana dokonuje się w ludziach, ich serca nie mogą zaznać spokoju przed Bogiem, nie wiedzą, co ze sobą począć, wizja wspólnoty sprawia, że pragną uciec i nie są w stanie zamknąć oczu, kiedy inni się modlą. Dzieło złych duchów niszczy zwykły związek człowieka z Bogiem, zakłóca też wcześniejsze wizje ludzi lub poprzednią drogę wejścia w życie; w swoich sercach nigdy nie są w stanie przybliżyć się do Boga, zawsze wydarza się coś, co wywołuje w nich zamęt i wstrząsa nimi, a ich serca nie mogą zaznać spokoju, osłabiając całkowicie ich miłość do Boga, ich dusze zapadają się. Tak objawia się dzieło szatana. Dzieło szatana objawia się następująco: brak zdolności do utrzymania przez was pozycji i trwania przy świadectwie, obnażenie przed Bogiem waszej ułomności i braku wierności. Z powodu ingerencji szatana tracicie wewnętrzną miłość i lojalność wobec Boga, zostajecie ogołoceni ze zwykłej relacji z Bogiem, nie dążycie do prawdy czy samodoskonalenia, uwsteczniacie się; stajecie się bierni, pobłażacie sobie, pozwalacie na szerzenie się grzechu i nie wzgardzacie nim; co więcej, ingerencja szatana powoduje, że jesteście rozpustni, że Boży dotyk w was niknie i że narzekacie na Boga i sprzeciwiacie się Mu, co prowadzi do zwątpienia w Boga; pojawia się nawet ryzyko, że Go opuścicie. Wszystko to jest dziełem szatana.

z rozdziału „Dzieło Ducha Świętego i dzieło szatana” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Bóg działa w sposób łagodny, kochający, delikatny i troskliwy, w sposób, który jest szczególnie wyważony i właściwy. Jego metody nie powodują, że czujesz intensywne emocje, takie jak: „Bóg musi pozwolić mi to zrobić” lub „Bóg musi pozwolić mi tamto zrobić”. Bóg nigdy nie daje ci tak intensywnej mentalności ani tak intensywnych odczuć, że byłoby to nie do zniesienia. Czyż nie jest to słuszne? Nawet jeśli przyjmujesz Boże słowa sądu i karcenia, co wtedy czujesz? Kiedy czujesz autorytet i moc Boga, co wtedy czujesz? Czy czujesz, że Bóg jest boski i nietykalny? (Tak.) Czy w takich momentach czujesz się zdystansowany od Boga? Czy Bóg cię przeraża? Nie, zamiast tego czujesz szacunek nacechowany bojaźnią Bożą. Czy ludzie nie odczuwają tego wszystkiego dzięki Bożemu dziełu? (…)

(…) Bóg pracuje nad człowiekiem i ceni go zarówno swoją postawą, jak i w swym sercu. Z drugiej strony, czy szatan ceni sobie człowieka? Nie, nie ceni człowieka. Wszystko o czym myśli, to szkodzenie człowiekowi. Czyż nie jest to słuszne? Czy kiedy obmyśla szkodzenie człowiekowi, to czyni to w naglącym stanie umysłu? (Tak.) Więc jeśli chodzi o pracę szatana nad człowiekiem, mam tu dwa wyrażenia, które mogą szeroko opisać złośliwą i złą naturę szatana, które naprawdę pozwalają poznać nienawiść szatana: w podejściu szatana do człowieka, on zawsze chce go zająć siłą i posiadać, każdego człowieka z osobna, tak, aby uzyskać sytuację, w której całkowicie panuje nad człowiekiem, szkodzi człowiekowi, aby osiągnąć swój cel i dziką ambicję. Co oznacza „zająć siłą”? Czy dzieje się to za twoją zgodą, czy też bez niej? Czy dzieje się to za twoją wiedzą, czy bez niej? Całkowicie bez twojej wiedzy! W sytuacjach, w których nie jesteś świadomy, być może kiedy szatan nic nie powiedział lub być może nic nie zrobił, kiedy nie ma przesłanek, nie ma kontekstu, on jest w pobliżu i osacza cię. Szuka okazji, którą może wykorzystać, wtedy zajmuje cię siłą, posiada cię, osiągając swój cel, jakim jest mieć cię całkowicie pod kontrolą i wyrządzać ci krzywdę. Jest to najbardziej typowa intencja i zachowanie w walce szatana z Bogiem o ludzkość.

z rozdziału „Sam Bóg, Jedyny IV” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Niektórzy ludzie twierdzą, że Duch Święty działa w nich nieustannie. Jest to niemożliwe. Gdyby powiedzieli, że Duch Święty jest zawsze przy nich, byłoby to realne. Gdyby powiedzieli, że ich myślenie i umysł są zawsze zwykłe, byłoby to także realne i oznaczałoby, że Duch Święty jest z nimi. Jeśli twierdzisz, że Duch Święty zawsze w tobie działa, że jesteś oświecany przez Boga i poruszany przez Ducha Świętego w każdym momencie, oraz że nieustannie zyskujesz nową wiedzę, nie jest to normalne. Jest to w najwyższym stopniu nadprzyrodzone! Nie ma cienia wątpliwości, że tacy ludzie to złe duchy. Nawet gdy Duch Boży przybiera cielesną postać, musi czasem odpoczywać i musi też jeść, a co dopiero wy. Ci, których opanowały złe duchy, zdają się nie odczuwać słabości ciała. Są w stanie wyrzec się wszystkiego, są beznamiętni, zdolni znosić męki, w ogóle nie odczuwają zmęczenia, jak gdyby wyszli poza ciało. Czy nie jest to wyjątkowo nadprzyrodzone? Działanie złego ducha jest nadprzyrodzone i takie rzeczy są dla człowieka nieosiągalne. Ci, którzy nie mają rozeznania, czują zazdrość, gdy widzą takich ludzi, i mówią, że ich wiara w Boga jest tak silna i tak dobra, że nigdy nie ulegają słabości. W rzeczywistości jednak widać tu przejaw działania złego ducha. Dzieje się tak, ponieważ ludzie będący w zwykłym stanie nieuchronnie ulegają ludzkim słabościom; jest to normalny stan tych, którzy przebywają w obecności Ducha Świętego.

z rozdziału „Praktyka (4)” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”

Przykłady i wyimki z kazań i rozmów wspólnoty:
Głównym dziełem Ducha Świętego jest oświecenie i iluminacja, sprawienie, by można było zrozumieć słowa Boga i wejść w nie; ma ono zatem prowadzić ludzi do zrozumienia prawdy i wejścia w nią, dając ludziom oświecenie i iluminację, aby pośród różnych prób i w różnych środowiskach zrozumieli wolę Boga. Jest też, rzecz jasna, tak, że poprzez różnych ludzi, różne rzeczy i przedmioty Duch Święty demaskuje ludzi, przycina ich, dyscyplinuje i karze, a wszystko to czyni, mając na celu doprowadzenie ich do zbawienia. Duch Święty rządzi wszystkim, aranżuje rozmaite sytuacje, aby zmienić ludzi, udoskonalić ich. Mimo że dzieło Ducha Świętego jest wieloaspektowe, będąc częścią dzieła Bożego zbawienia, bez wyjątku dotyczy ono zbawienia. Mimo że dzieło Ducha Świętego jest ukryte i na pierwszy rzut oka może nie sprawiać wrażenia, że pochodzi nie z tego świata, ci, którzy posiadają doświadczenie, jasno zrozumieją dzieło w swoich sercach. Z drugiej strony, dzieło złych duchów jest wielce nieziemskie: jest widoczne, daje się odczuć, i jest wysoce niezwyczajne. Po czynach złych duchów widać, że szczególnie uwielbiają one się ujawniać, są nieprawdopodobnie złe i nie ma w nich nawet cienia prawdy. Niezależnie od tego, jak wiele lat złe duchy nad kimś pracują, jego zepsute usposobienie w ogóle się nie zmienia. Staje się on raczej coraz mniej zwyczajny aż do tego stopnia, że traci zwykły ludzki rozum. Oto jest skutek działania złych duchów. Tak właśnie szatan i rozmaite złe duchy deprawują ludzi, wiążą ich i oszukują. Na koniec ludzie stają się duchami, a ci, których złe duchy oszukały, przepadają w objęciach szatana i zostają pochłonięci. Dzieło Ducha Świętego dotyczy wyłącznie zbawienia ludzkości, a im bardziej dzieło to jest w kimś obecne, tym bardziej osoba ta jest w stanie zrozumieć prawdę; człowieczeństwo takiej osoby staje się coraz bardziej zwyczajne, a ona sama staje się coraz bardziej ludzka. Na koniec uzyska ona Boże zbawienie, stając się kimś, kto posiada prawdę i pełnię człowieczeństwa. Główne różnice między dziełem Ducha Świętego a działaniem złych duchów są następujące: złe duchy mogą jedynie deprawować ludzi, wiązać ich i ostatecznie zamieniać ich w duchy; dzieło Ducha Świętego w akcie zbawienia oczyszcza zdeprawowanych, dając im prawdę i pełnię człowieczeństwa. Dzieło Ducha Świętego może uczynić autentycznie świętymi tych, którzy zostali przez szatana zdeprawowani i zaliczają się do nieczystych duchów. Można by po prostu powiedzieć, że bierze ono tych, z których szatan uczynił demony, i zamienia ich z powrotem w ludzi. Taka jest różnica między dziełem Ducha Świętego a działaniem złych duchów.

z publikacji Rozmowy zwierzchnika

Widoczne różnice między różnymi dziełami złych duchów a dziełem Ducha Świętego przejawiają się szczególnie poprzez następujące aspekty: Duch Święty wybiera ludzi uczciwych, którzy dążą do prawdy oraz posiadają sumienie i rozsądek. W takich ludziach uobecnia się Jego dzieło. Złe duchy wybierają ludzi, którzy są podstępni i niedorzeczni, nie miłują prawdy oraz nie posiadają sumienia i rozsądku. W takich ludziach uobecnia się dzieło złych duchów. Kiedy porównamy tych, którzy zostali wybrani do dzieła Ducha Świętego, i tych, którzy zostali wybrani do dzieła złych duchów, widzimy, że Bóg jest święty i sprawiedliwy, że ci, którzy zostali wybrani przez Boga, dążą do prawdy oraz posiadają sumienie i rozsądek, że są stosunkowo uczciwi i miłują to, co sprawiedliwe. Ci, którzy zostali wybrani przez złe duchy, są podstępni, samolubni i godni pogardy, nie miłują prawdy, nie posiadają sumienia ani rozsądku, nie dążą do prawdy i nie są prawdziwymi ludźmi. Złe duchy wybierają wyłącznie negatywne rzeczy, na podstawie czego widzimy, że kochają niegodziwość i ciemność, że uciekają, gdzie pieprz rośnie od tych, którzy dążą do prawdy, a szybko biorą w posiadanie tych, którzy są wynaturzeni i podstępni, którzy umiłowali sobie nieprawość i których łatwo oczarować. Tych, których wybrały do swojego dzieła złe duchy, nie da się zbawić i zostaną oni wyeliminowani przez Boga. Kiedy i na jakim tle działają złe duchy? Działają one, gdy ludzie odchodzą od Boga i buntują się przeciw Niemu. Dzieło złych duchów oczarowuje ludzi. Kiedy ludzie grzeszą, kiedy są najsłabsi, a zwłaszcza, kiedy w sercu odczuwają wielki ból oraz są zdezorientowani i zakłopotani – wtedy złe duchy korzystają z okazji i wkradają się, by ich oczarować i zdeprawować, by zasiać ziarno niezgody między nimi a Bogiem. Kiedy ludzie wzywają Boga, kiedy ich serca kierują się ku Niemu, kiedy potrzebują Boga, kiedy okazują Mu skruchę albo kiedy dążą do prawdy, wtedy zaczyna się w nich uobecniać dzieło Ducha Świętego. Dzieło Ducha świętego służy wyłącznie zbawieniu człowieka, dlatego szuka On okazji, by zbawić człowieka, podczas gdy złe duchy szukają okazji, by zdeprawować i oszukać ludzi. Bóg jest miłością, podczas gdy złe duchy nienawidzą ludzi. Złe duchy są godne pogardy i niegodziwe, są podstępne i złowieszcze. Wszystko, co robią, służy temu, aby pożreć, zdeprawować i skrzywdzić człowieka, natomiast Duch Święty działa wyłącznie z miłości i dla zbawienia człowieka. Skutkami dzieła Ducha Świętego są oczyszczenie ludzi, uwolnienie ich od ich zepsucia, umożliwienie im poznania siebie i poznania szatana, aby byli w stanie zbuntować się przeciw szatanowi oraz aby byli w stanie dążyć do prawdy i ostatecznie urzeczywistnić autentyczne człowieczeństwo. Złe duchy deprawują, plugawią i wiążą ludzi, pogrążają ich w coraz większym grzechu, wnosząc do ich życia coraz większy ból, zatem gdy w ludziach obecne jest dzieło złych duchów, są oni skończeni; ostateczny rezultat obecności dzieła złych duchów w ludziach jest taki, że zostają oni pochłonięci przez szatana. Skutkiem dzieła Ducha Świętego jest ostateczne zbawienie ludzi, sprawienie, by urzeczywistniali prawdziwe życie, byli całkowicie wolni i wyzwoleni oraz otrzymali Boże błogosławieństwa. Złe duchy prowadzą człowieka w ciemność, kierują go ku przepaści; Duch Święty zabiera człowieka z ciemności oraz prowadzi w kierunku światła i wolności. Dzieło Ducha Świętego oświeca i prowadzi ludzi, stwarza im okazje i przynosi pocieszenie, gdy są słabi i popełniają wykroczenia. Pozwala ludziom, by poznali siebie, by dążyli do prawdy i nikogo do niczego nie zmusza, ale pozwala ludziom wybrać ich własną drogę i ostatecznie prowadzi ich ku światłu. Złe duchy zmuszają ludzi do robienia różnych rzeczy i pomiatają nimi. Wszystko, co mówią, jest fałszem i służy tylko oczarowaniu ludzi, oszukaniu ich i związaniu; złe duchy nie dają ludziom wolności, nie pozwalają im wybierać, siłą prowadzą ich drogą do upadku, by pogrążali się w coraz większym grzechu, doprowadzając ich do śmierci.

z książki „Kazania i rozmowy na temat wejścia w życie”

Najbardziej oczywistą cechą dzieła złych duchów jest to, że jest ono nadnaturalne, że słowa wypowiadane przez złe duchy i rzeczy, które każą ludziom robić, są nienormalne, nielogiczne a nawet sprzeczne z podstawową moralnością zwykłego człowieczeństwa i relacji międzyludzkich, i że ich celem jest wyłącznie oszukiwanie ludzi, niepokojenie ich i deprawowanie. Kiedy złe duchy biorą kogoś we władanie, niektórzy odczuwają wielki lęk, niektórzy zaczynają dziwnie się zachowywać, inni są oszołomieni, a jeszcze inni są niezwykle pobudzeni i nie mogą usiedzieć w miejscu. W każdym razie, kiedy złe duchy biorą kogoś we władanie, ludzie się zmieniają, tracą zwykłe człowieczeństwo i stają się czymś, co nie jest ani człowiekiem, ani demonem. Wystarczy to, by wykazać, że istota złych duchów jest nikczemna i podła, jest bowiem dokładnie istotą szatana. Złe duchy sprawiają, że ludzie ich nienawidzą i gardzą nimi, nie pomagają one ludziom ani nie przynoszą im absolutnie żadnych korzyści. Szatan i wszystkie rodzaje złych duchów potrafią wyłącznie deprawować, krzywdzić i pochłaniać ludzi.

Główne przejawy tego, że przez kogoś działają złe duchy (że jest on opętany przez demony), to:

Pierwszym przejawem jest to, że złe duchy często każą ludziom zrobić to czy tamto albo powiedzieć coś komuś, albo skłaniają ludzi do mówienia fałszywych proroctw.

Drugim przejawem jest to, że ludzie podczas modlitwy często mówią tak zwanymi „językami”, których nikt nie rozumie i nie rozumieją ich nawet sami mówiący. Niektórzy z mówiących mogą nawet sami „interpretować języki”.

Trzecim przejawem jest to, że osoba bardzo często otrzymuje objawienie i raz kierowana jest przez złe duchy w jedną, a raz drugą stronę, tak że jest nieustannie zaniepokojona.

Czwartym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, natychmiast chcą zrobić to czy tamto, są zbyt niecierpliwi, by czekać, nie zastanawiają się nawet, czy warunki na coś pozwalają, czasami nawet wybiegają w środku nocy, a ich zachowanie jest wyjątkowo nienormalne.

Piątym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, są niezwykle aroganccy, brak im rozsądku, ich mowa jest protekcjonalna i zawsze wydają rozkazy. Robią ludziom mętlik w głowie i, niczym demony, zmuszają ich do robienia różnych rzeczy.

Szóstym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, nie są w stanie rozmawiać o prawdzie, a tym bardziej nie potrafią zwracać uwagi na dzieło Boga, są wobec Niego nieposłuszni i działają arbitralnie, dopuszczając się każdej możliwej zniewagi, aby zaburzyć normalny porządek kościoła.

Siódmym przejawem jest to, że osoba, przez którą działają złe duchy, bez powodu podaje się za kogoś innego albo twierdzi, że została przez kogoś przysłana i że ludzie powinni jej słuchać. Nikt nie może rozgryźć tego, skąd w rzeczywistości przybyła.

Ósmym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, na ogół nie mają zdrowego umysłu ani nie rozumieją żadnej prawdy; nie posiadają żadnej zdolności otrzymywania i nie są oświeceni przez Ducha Świętego, więc widać, że podczas otrzymywania ludzie ci zachowują się wyjątkowo niedorzecznie i w ogóle nie mają racji.

Dziewiątym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, mocno koncentrują się na pouczaniu innych podczas pracy, zawsze są gwałtowni oraz powodują zamęt i zamieszanie; wszystko, co robią i mówią, atakuje, wiąże i deprawuje innych ludzi. Posuwają się nawet do tego, że niszczą determinację innych ludzi i wpędzają ich w negatywność, z której tamci sami nie są w stanie się podnieść. Są po prostu diabłami, które krzywdzą innych, bawią się nimi i pochłaniają ich, w tajemnicy ciesząc się, gdy ich plan się powiedzie. Taki jest główny cel dzieła złych duchów.

Dziesiątym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, prowadzą całkowicie nienormalne życie. Ich oczy lśnią morderczym blaskiem, a wypowiadane przez nich słowa są niezwykle przerażające, jak gdyby demon zstąpił na świat. W życiu takich osób nie ma porządku, są one niezrównoważone i nieprzewidywalne niczym dzikie zwierzę, które nie zostało oswojone. Są one odrażające i odpychające dla innych ludzi. Tak właśnie wygląda osoba, którą opętały demony.

Powyższe dziesięć przejawów opisuje najważniejsze wyrażenia dzieła złych duchów. Poprzez każdą osobę, u której występuje choćby jedno z tych wyrażeń, z pewnością działają złe duchy. Mówiąc bardziej precyzyjnie, wszyscy, którzy przejawiają którekolwiek z powyższych wyrażeń dzieła złych duchów, są ludźmi, w których obecne jest dzieło złych duchów. Osoba, w której obecne jest dzieło złych duchów, często nienawidzi i trzyma się z daleka od ludzi, przez których przemawia dzieło Ducha Świętego i którzy mogą rozmawiać o prawdzie. Często jest tak, że im ktoś jest lepszy, tym bardziej pragnie atakować takie osoby i je potępiać. Im ktoś jest głupszy, tym bardziej pragnie wkraść się w ich łaski i im przypodobać, pragnąc zwłaszcza wejść z nimi w kontakt. Kiedy działają złe duchy, zawsze mylą prawdę z fałszem, mówiąc, że białe jest czarne, a czarne jest białe. Na tym właśnie polegają czyny złych duchów.

z książki „Organizacja dzieła Kościoła Boga Wszechmogącego”

Każdy duch, którego działanie jest jawnie nadnaturalne, jest złym duchem, a nadnaturalne działania i słowa każdego ducha, które realizowane są w ludziach, są dziełem złego ducha. Wszystkie środki, dzięki którym działają złe duchy, są anormalne i nadnaturalne, i objawiają się głównie na sześć następujących sposobów:

1. Bezpośrednia kontrola ludzkiej mowy, co jasno pokazuje, że przemawia zły duch, nie ludzie.

2. Uczucie, że zły duch kieruje ludźmi i rozkazuje im, aby zrobić to, czy tamto.

3. Ludzie, którzy, przebywając w pokoju, potrafią stwierdzić, że ktoś zaraz wejdzie do środka.

4. Ludzie, którzy często słyszą przemawiające do nich głosy, których nikt inny nie słyszy.

5. Ludzie, którzy mogą zobaczyć i usłyszeć rzeczy, których inne osoby nie mogą.

6. Ludzie, którzy są zawsze poruszeni i mówią sami do siebie, i są niezdolni do normalnej rozmowy lub interakcji z innymi.

U wszystkich tych, w których działa zły duch, w końcu pojawi się te sześć objawów. Zachowują się oni irracjonalnie, siedzą jak na szpilkach, są niezdolni do normalnej interakcji z ludźmi, jakby byli nieposłuszni rozumowi, i jest w nich coś oderwanego od rzeczywistości i nie z tego świata. Tacy ludzie zostali opętani przez złego ducha lub są pod wpływem jego działania, a wszystkie działania złych duchów są jawne i nadnaturalne. Jest to najłatwiejsze do odróżnienia działanie złych duchów. Gdy zły duch kogoś opęta, bawi się nim, dopóki zupełnie go nie zniszczy. Ich zachowanie staje się irracjonalne, jak zombie, co udowadnia, że w istocie złe duchy są nikczemnymi duchami, które psują i pożerają ludzi. Mowa złych duchów jest łatwa do odróżnienia: ich wypowiedzi są zupełnie typowe dla ich nikczemnej natury, są bezczynni, mętni i parszywi, wydzielają odór śmierci. Dla ludzi o dobrym charakterze słowa złych duchów brzmią pusto i nudno, żałośnie, jakby były tylko kłamstwami i pustą gadaniną, zdają się mętne i zawiłe, niczym stek bzdur. Ten nonsens złych duchów jest najprostszy do odróżnienia. By omamić ludzi, niektóre z „wysoko postawionych” złych duchów udają, że są Bogiem lub Chrystusem, gdy przemawiają, natomiast inne udają anioły lub sławne postaci. Te złe duchy potrafią, przemawiając, doskonale naśladować pewne słowa czy wyrażenia Boga lub Jego ton i ludzie, którzy nie rozumieją prawdy, mogą łatwo dać się zwieść takim „wysoko postawionym” złym duchom. Wybrany lud Boży musi być świadomy, że w swojej istocie złe duchy są nikczemne i bezwstydne, że nawet jeżeli są „wysoko postawione”, są zupełnie pozbawione prawdy. Koniec końców, złe duchy są złymi duchami, ich istota jest nikczemna i szatańskiego rodzaju.

z książki „Organizacja dzieła Kościoła Boga Wszechmogącego”

Źródło: Kościół Boga Wszechmogącego