Muzyka chrześcijańska „Pokora Boga jest tak miła”
I
Bóg poniża się i pracuje
nad brudnymi i zepsutymi ludźmi, aby ich udoskonalić.
Bóg staje się człowiekiem.
Jest pasterzem i dba o ludzi,
przychodzi do serca wielkiego rudego smoka
aby zbawić i podbić zepsutych,
zmieniając ich i czyniąc ich nowymi.
Bóg poniża się, by być człowiekiem
i znosi związane z tym trudności.
To jest wielkie poniżenie najwyższego Ducha.
Bóg – wielki i wzniosły. Człowiek – podły i niski.
Jednak Bóg mówi, opiekuje się i żyje wśród ludzi.
On jest taki pokorny, taki miły.
On jest taki pokorny, taki miły.
II
Bóg żyjący w ciele,
co wiedzie zwykłe życie i ma zwykłe potrzeby,
udowadnia, że zniżył się do pewnego poziomu.
Duch Boga, wzniosły i wspaniały,
przychodzi jako zwykły człowiek,
by wykonać dzieło Jego Ducha.
Jesteście niegodni Jego dzieł
i tych trudności, które On cierpiał.
Uwidacznia się to w waszych cechach,
wnikliwości i wrażliwości.
Jesteście niegodni Jego dzieł
i tych trudności, które On cierpiał.
To widać w waszym człowieczeństwie i życiu.
Bóg – wielki i wzniosły. Człowiek – podły i niski.
Jednak Bóg mówi, opiekuje się i żyje wśród ludzi.
On jest taki pokorny, taki miły.
On jest taki pokorny, taki miły.
On jest taki pokorny, taki miły.
On jest taki pokorny, taki miły.
On jest taki pokorny, taki miły.
On jest taki pokorny, taki miły.
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
Posłuchaj więcej: Pieśni na uwielbienie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz